Χαριτωμένα και όχι περιστατικά στα φιλανθρωπικά βιβλιοπωλεία της Aγγλίας

Μετά από εφτάχρονη εμπειρία στα φιλανθρωπικά βιβλιοπωλεία της αγγλίας αποφάσισα να καταγράψω τα περιστάτικα που έχουν μείνει στη μνήμη ως τα πιο αστεία, γλυκά, πικρά ή απλώς εξαιρετικά.

666

Ο κύριος που πιστεύει πως σε κάθε κωδικό στο οπισθόφυλλο των βιβλίων κρύβεται ο αριθμός 666 (και όχι το isbn όπως πιστεύαμε μέχρι τώρα). Και με γυμνό μάτι μπορεί κανείς να το δει αλλά ο ίδιος έχει μεγεθύνει πάρα πολλούς τέτοιους κωδικούς και τους έχει κολλημένους στον τοίχο στο σπίτι του και τους έχει μελετήσει. Δεν είναι τυχαίο φυσικά, τα βάζουν επίτηδες έτσι τα νούμερα γιατί κάποιος, κάτι ύποπτο συμβαίνει. Κι η κοπέλα στο ταμείο, με την οποία μοιράστηκε αυτήν την πληροφορία, ήρθε αμέσως να με ενημερώσει πως είναι κατενθουσιασμένη με την καινούρια της δουλειά. Κι αν ο κύριος έχει δίκιο;

Α-Ζ

Υπάρχει ένας πελάτης που αγοράζει συνέχεια ταξιδιωτικούς οδηγούς. Δεν τον απασχολεί η χρονιά έκδοσης, δεν ξέρω τι τον απασχολεί, το κείμενο; Οι φωτογραφίες; Δεν ξέρω, γιατί δεν μιλάει ποτέ απλά τους αγοράζει. Πρόσφατα άρχισε να αγοράζει και βιβλία μαγειρικής. Και ζαχαροπλαστικής. Και πάλι δεν μπορώ να διακρίνω κάποιο κριτήριο στις αγορές του. Ξέρω όμως ότι είναι πάρα πολλά και με έχει φάει η περιέργεια τι τα κάνει όλα αυτά. Δεν έχει σταματήσει να αγοράζει τους οδηγούς φυσικά. Μάλιστα συνήθως έρχεται κάθε μέρα, διαλέγει τα βιβλία από τις δύο αυτές κατηγορίες, τα βάζει στην άκρη και τα πληρώνει κάθε Παρασκευή. Και πάντα 30 λίρες, όχι παραπάνω. Η περιέργεια μου έχει κορυφωθεί. Τι δουλειά κάνει, τι τα θελει τα βιβλία, πού τα βάζει. Είναι κάπως παχουλός και πάντα κρατάει μια σοκολάτα στο χέρι και μια κοκα κόλα. Εχτές τον έπιασα να κλέβει τον οδηγό για τη Βαρκελώνη και για το Βιετνάμ. Μπορεί να ήθελε να τελειώσει το Β.

Ο Σερ

Στο βιβλιοπωλείο στο μικρό χωριό που δουλεύω έρχεται σχεδόν κάθε μέρα και φορά ένα μακρύ παλτό χειμώνα καλοκαίρι μαύρο. Εγώ τον βρίσκω συμπαθέστατο, διασκεδαστικό και σπιρτόζο. Οι παλιότεροι με προειδοποίησαν να τον προσέχω και να μην του μιλάω και πολύ. Απόρεσα γιατί εγώ τον βρήκα πολύ πιο ενδιαφέροντα από αυτούς που με προειδοποίησαν. Μου μίλαγε για ιστορικά γεγονότα και παλιότερα μεγαλεία, μου είπε για τότε που τον έκαναν Sir και για την πανέμορφη πρώην γυναίκα του, για τα δύο πανέξυπνα παιδιά του και για το πώς ήταν το χωριο πριν πολλά χρόνια. Η γλώσσα που χρησιμοποιούσε ήταν εκλεπτυσμένη και τα ανέκδοτα που έλεγε ήταν σόκιν μιας άλλης εποχής. Ανυπομονούσα να μπει στο μαγαζί. Μετά μου είπαν πως αυτοανακηρύχτηκε Sir μέσω του διαδικτύου και ότι η γυναίκα του τον παράτησε και είναι μέθυσος και φτωχός και εγώ τον αγάπησα ακόμα παραπάνω.

C2 H5 OH

Η μεθυσμένη εθελόντρια. Έπρεπε να το είχα φανταστεί μιας και ήρθε στο μαγαζί για να εκτίσει την ποινή της για μεθυσμένη οδήγηση. 500 ώρες κοινωνικής εργασίας δεν πρόλαβε να τις ολοκληρώσει. Ήταν παραμονές χριστουγέννων και ήρθε αργοπορημένη στη βάρδιά της κρατώντας 3 σειρές φωτεινά λαμπάκια που επέμενε να κρεμαστούν γύρω γύρω στο μαγαζί. Επέμενε, φώναζε, ούρλιαζε, έκλαιγε κι έφυγε τελικά χωρίς να τα κρεμάσει. Την ξαναείδαμε στο χριστουγεννιάτικό εορταστικό δείπνο στην πιτσαρία της γειτονιάς. Ήταν καλεσμένη φυσικά αλλά δεν περιμέναμε να έρθει ήδη μεθυσμένη και να σηκωθεί για πρόποση που κατέληξε σε φωνές και κλάμματα. Έφυγε μετά από λίγο ή τη διώξαμε, δεν θυμάμαι με σιγουριά, και εμφανίστηκε ο άντρας της ο οποίος άρχισε να με κατηγορεί γιατί την άφησα εγώ να πιει. Τι να πει κανείς!

Ποίηση

Είχε κάνει κάποτε τηλεοπτική καριέρα και όλοι τον γνώριζαν. Μα και τώρα, 40 χρόνια μετά, όλοι τον γνωρίζουν γιατί διοργανώνει τις ποιητικές βραδιές στο τοπικό βιβλιοπωλείο μας. Πραγματικός διασκεδαστής μαζί με την κόρη του -ηθοποιός κι αύτη με περίσσιο ταλέντο- ξεσηκώνουν το πλήθος κάθε πρώτη Πέμπτη του μήνα. Και ποιος δεν είναι εκεί! Ο ποιητής με το φουλάρι και την κακή άρθρωση, ο συνταξιούχος κηπουρός που θα 'θελε να θα 'θελε να 'ναι στιχουργός, ο hispanoblante νεαρός που όμως δυσκολεύεται να διαβάσει ποίηση στα ισπανικά, η ηλικιωμένη κυρία που έβαλε τα καλά της τα γυαλιστερά  και θρηνεί τη συγχωρεμένη τη μαμά της και τα συγχωρεμένα της τα νιάτα, η ηθοποιός που είχα δει στην Εμανουέλα στο Σόχο και είναι η αγαπημένη όλων χωρίς πόθο και φυσικά εγώ, η ελληνίδα που κρίνει και καταγράφει τα δρώμενα, έχω και βίντεο!

Θέμα βάρους

Όταν δούλευα στο κατάστημα της Διεθνούς Αμνηστίας στην κάπως πιο αναβαθμισμένη περιοχή Kentish Town, κοντά στο Camden, ο κόσμος είχε άλλου τύπου ανησυχίες. Έξαλλη μπήκε κάτοικος της γειτονιάς να ζητήσει από την Αμνηστία να δράσει άμεσα για το θέμα που είχε προκύψει μετά από προσεκτικούς υπολογισμούς της. Αναστατώθηκα για μια στιγμή και την άκουσα προσεκτικά: Η Μεγάλη Βρετανία είναι νησί και το βάρος των αυτοκινήτων που κυκλοφορούν συν το βάρος των κτιρίων που έχουν κτιστεί είναι μαθηματικά βέβαιο πως θα βουλιάξουν τη γηραιά Αλβιώνα. Δεν παίζεις με αυτά και έτσι αφού έβγαλα την ουρά μου απέξω μιας και δεν έχω αμάξι και μένω σε ένα πολύ ελαφρύ σπίτι, τη διαβεβαίωσα πως θα μεταφέρω τη μελέτη της στα headquarters και εκείνη έφυγε ξαλαφρωμένη. 

Αυτά τα λίγα για την ώρα, θα επανέρχομαι με περισσότερα τραγελαφικά εκείνου του μικρού μου κόσμου.