Το ιντερβιού!

Και βάζει ταγεράκι το κοριτσάκι

Και πάει κουνιστό και λυγιστό το τακουνάκι

Φτάνει στο σημείο το σωστό

Και τουαλέτα αναζητάει στο λεπτό

Τα παγκόσμια τα starbucks τα καφέ

Σώζουνε τον κόσμο με σουξέ

Είναι η ώρα του ιντερβιού

Και δεν υπάρχει ούτε ένα ντεζαβού

Η μια κυρία αυστηρή ή άλλη πιο καλή

Σαν τις ταινίες με ανατροπή

Ίδρωτας τρελός τρέχει στη μασχάλη με πάθος

Κι η μπλούζα η δανεική σημαδεύεται σε βάθος

Ε: Μήπως στρεσάρεστε εύκολα?

Α: σε καμία περίπτωση! δεν βάζω ποτέ τα κλάματα στη δουλειά, δεν ιδρώνω ποτέ και ξέρω και να επιβάλλω αυτό που θέλω!

Ε: το μεγαλύτερο πλεονέκτημά σας?

Α: ότι ποτέ δεν θα κάνω αυτή την ερώτηση όταν πάρω τη δουλειά σας

Τέλος. Όλα καλά. Η ψευδαίσθηση της επιτυχίας διάχυτη. Οι φίλοι ενημερώνονται για το επίτευγμα τούτο. Χαλάλι τα έξοδα, το μάφιν του starbucks, τα τακούνια και ο ιδρώτας. Δύο μέρες μετά, το ηλεκτρονικό γράμμα το απορριπτικό έρχεται και το ντελίριο σταματά. Ενημερώνονται οι φίλοι, οι γονείς και οι λοιποί γνωστοί. Πάει κι αυτό. Ησυχία μέχρι το επόμενο…

Όταν γίνω αφεντικό θα γίνει χαμός!!