Μήπως δεν τελείωσαν έτσι ακριβώς όλα τα παραμύθια? Δεν αναρωτηθήκατε ποτέ τι έγινε η κοκκινοσκουφίτσα όταν μεγάλωσε κι αν της έμειναν ψυχολογικά προβλήματα από εκείνη την ιστορία με τον κακό λύκο; Σε ποιο σπίτι μένουν τα τρία μικρά γουρουνάκια, και ποια η σχέση τους πλέον με τον ίδιο ίσως κακό λύκο; Ο πινόκιο κατάφερε να παραμείνει αληθινό αγοράκι και είναι άραγε πιο ευτυχισμένος; Η πεντάμορφη και το τέρας είναι μαζί ακόμα, και το τέρας είναι ακόμα τόσο τερατώδες όσο ήταν; Ο πρίγκηπας που αγάπησε τη Χιονάτη, την Ωραία Κοιμωμένη και την Σταχτοπούτα είναι το ίδιο πρόσωπο, και τι χαρακτήρας είναι τέλος πάντων;
Ήρωες γνωστοί από τα κλασικά παραμύθια, από λαϊκούς μύθους διαφόρων χωρών, από τη μυθολογία και τη λογοτεχνία αλλά και κάποιοι πρωτοεμφανιζόμενοι έχουν μαζευτεί στη Νέα Υόρκη του σήμερα σύμφωνα με το κόμικ Fables. Από τότε που ζούσαν στον παραμυθένιο τους κόσμο τα πράγματα άλλαξαν. Ο αντίπαλος (έτσι γενικά κι αόριστα) τους κυνήγησε, κάποιοι αιχμαλωτίστηκαν, κάποιοι σκοτώθηκαν στη μάχη και οι περισσότεροι κατάφεραν να καταφύγουν στην Νέα Υόρκη όπου δημιουργήσαν μια κοινωνία καινούρια, την Παραμυθούπολη και ζουν ανάμεσα στον κόσμο των απλών ανθρώπων, προσπαθώντας να κρατήσουν την αληθινή τους ταυτότητα κρυφή. Οι αγαπημένοι και μη ήρωες απέκτησαν εκτός από καινούριους γείτονες και όλες τις ανθρώπινες αδυναμίες και συνήθειες. Μίση, πάθη, έρωτες, οικογενειακοί καυγάδες, προδοσίες και ό,τι άλλο συμβαίνει στους κοινούς θνητούς ξαφνικά περιγράφει και τη ζωή των παραμυθιών. Μέσα σε όλα αυτά βέβαια εμφανίζονται αναπόφευκτα και διάφορα πολιτικά και κοινωνικά φαινόμενα μιας σύγχρονης κοινωνίας, γνώριμα σε όλους. Ο άτυπος δήμαρχος αυτής της κρυφής κοινότητας είναι μια βιτρίνα χωρίς καμιά ουσιαστική αρμοδιότητα ενώ τα νήματα της εξουσίας κινεί η υφιστάμενή του Χιονάτη. Η πάλη των τάξεων είναι και αυτή παρούσα. Οι πλούσιοι έχουν εξουσία και είναι αρκετά διεφθαρμένοι ενώ οι φτωχότεροι κάτοικοι δεν έχουν και μεγάλο λόγο στα πράγματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο πρίγκηπας που είναι υπερόπτης και όμορφος κυνηγάει και βρίσκει το χρήμα και τη δύναμη, ενώ εκείνος ο πρίγκηπας με την ταπεινή καταγωγή του βατράχου, είναι ένας απλός πλην τίμιος επιστάτης (αφήστε που του έχει μείνει το κουσούρι και τρώει μύγες ακόμα).
Κοινωνικός ρατσισμός επικρατεί και εδώ καθώς οι ήρωες που δεν έχουν ανθρώπινη μορφή μένουν στο περιθώριο, χωρίς αυτό να θεωρείται ακραίο από την κεντρική εξουσία και την υψηλή τάξη, απλώς αναγκαίο. Τα τρία μικρά γουρουνάκια είναι σχεδον εξόριστα μαζί με πολλούς άλλους χαρακτήρες σε μια φάρμα ελεγχόμενη από την κεντρική διοίκηση, μακριά από το κέντρο της πόλης και την «κανονική» ζωή των υπολοίπων. Το φυσικό επακόλουθο είναι οι κάτοικοι της φάρμας κάποια στιγμή να εξεγερθούν. Η καταστολή φυσικά είναι άμεση αφού βέβαια χυθεί και το αίμα αθώων, αλλά μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για αμερικάνικο κόμικ όπου βέβαια οι περιθωριακοί δεν γίνεται να επικρατήσουν της επίσημης εξουσίας.
Τα αρνητικά και τα θετικά της ανθρώπινης υπόστασης είναι όλα εδώ δοσμένα σε ήρωες που δεν περιμέναμε να βγουν από τα συγκεκριμένα όρια και τους μονόπλευρους χαρακτήρες που τους είχαν προσδώσει οι αρχικοί δημιουργοί τους. Η Χιονάτη, το θύμα της βασίλισσας είναι πλέον σκληρή και δίκαιη ενώ κουβαλάει κάποια κόμπλεξ από την ιστορία με τους εφτά νάνους καθώς και πίκρα μάλλον για τους άντρες. Οι παλιές ιστορίες αναφέρονται συχνά αλλά με αρκετή δόση χιούμορ συνήθως, ειρωνικών σχολίων αλλά και ως εκβιαστικά τεκμήρια. Ο κακός λύκος πλέον έχει ανθρώπινη μορφή καπνίζει πολύ και είναι λίγο μυστήρια προσωπικότητα, αλλά έχει αφήσει πίσω του τις κακές συνήθειες. Είναι ένας καλός σερίφης που μάχεται για το καλό όλων και έχει έντονα συναισθήματα, από κατάθλιψη (σχεδόν) έως και έρωτα για μία από τις συμπρωταγωνίστριές του.Όσο εξελίσσεται το κόμικ το ψυχογράφημα όλο και περισσότερων χαρακτήρων σχηματίζεται. Σε κάθε τόμο λοιπόν της σειράς παρακολουθούμε τη ζωή των κατοίκων της Παραμυθούπολης και τα εσωτερικά κουτσομπολιά πλάι με τα σημαντικά γεγονότα όπως μία εξαφάνιση, μία εξέγερση, την άφιξη νέων παραμυθιών και ούτω καθεξής. Ταυτόχρονα παρεμβάλονται τεύχη που παρουσιάζουν ιστορίες από το παρελθόν των ηρώων όταν ακόμα ζούσαν στα βασίλειά τους και βοηθούν την εξέλιξη της ιστορίας ή δίνουν απλώς περισσότερα στοιχεία για τους πρωταγωνιστές.
Η όλη σύλληψη βρίσκω προσωπικά ότι είναι πάρα πολύ καλή και ότι έχει δοθεί πολύ σωστά και θεωρώ ότι κάθε τεύχος σε κρατάει για δύο λόγους. Πρώτον γιατί υπάρχει σενάριο και έχεις σχετική αγωνία για το τι θα γίνει παρακάτω και δεύτερον γιατί οι χαρακτήρες σού είναι γνώριμοι και έχει πλάκα και ενδιαφέρον να τους συναντάς όλους μαζί, μετά από τόσα χρόνια, σε τόσο διαφορετικό περιβάλλον, και με απρόβλεπτες συμπεριφορές. Το Fables έχει κερδίσει από το 2003 μέχρι σήμερα 12 Eisner βραβεία, από τα πιο σημαντικά στο χώρο των κόμικς. Συγγραφέας και δημιουργός είναι ο Bill Willingham, ο βασικός σχεδιαστής είναι o Mark Buckingham και μέχρι τώρα έχουν εκδοθεί 85 τεύχη χωρισμένα σε 13 τόμους ενώ ο επόμενος τόμος αναμένεται στις 7 Δεκεμβρίου. Στα ελληνικά έχει μεταφραστεί μόνο ο πρώτος τόμος από τις εκδόσεις Anubis το Γενάρη του 2010 και ελπίζουμε σύντομα στον επόμενο.
No comments:
Post a Comment